Je zult het zelf ook weleens ervaren, dat je ergens binnenkomt en de energie (sfeer) kunt voelen die er hangt. Of iemand waar je mee omgaat, waarbij je het gevoel krijgt dat de ander 'zwaar' aanvoelt. Alsof iemand z'n best moet doen om aardig te zijn, terwijl diegene toch een heel fijn mens is.
Hoe ouder we worden, hoe meer we meegemaakt hebben. Fijne, maar ook veel minder fijne ervaringen. En die mindere ervaringen blijven altijd het langste bij je hangen. Langer dan bij de leuke dingen die je meemaakt. Tenminste... En daar gaat het eigenlijk om, of je de innerlijke kracht hebt uit die negativiteit te komen.
Het schijnt een feit te zijn dat steeds meer jongeren al last hebben van een neergaande spiraal van somberheid en/of stress. Ook dit kan allerlei oorzaken hebben. Vooral in deze tijd. M.i. is het ongezond om al op zeer jonge leeftijd 3 tot 5 dagen per week hun tijd door te brengen bij een opvang. Ik zeg niet dat ze het er niet goed zouden hebben, maar op jonge leeftijd is het zeer belangrijk onder de hoede te zijn van hun eigen liefhebbende ouders. Dit is niet alleen de onvoorwaardelijke liefde die verkregen wordt binnen het gezin, maar ook de sfeer van thuis en gevoel van veiligheid.
Aangezien het tegenwoordig niet anders kan om kinderen naar de opvang te brengen, door hoge leefkosten (en natuurlijk de over het algemeen bekende vorm van veel materiële wensen) is dit niet meer door één ouder te behappen.
Kinderen zijn gedwongen om snel zelfstandig te worden en zijn op jonge leeftijd al vroeg wijs, waardoor ook hun behoeften steeds volwassener worden. Ze weten al op vroege leeftijd wat ze willen en vertalen dat naar het materiële, zoals kleding, IPhone, Games, IPad e.d. waarbij het allerbelangrijkste op de achtergrond raakt: Het Gevoelsleven van het Kind.
De wereld lijkt één grote grabbelton en álles moet eruit gehaald worden. Veel vrienden, feesten, vakanties enz. En dát is het gevaar als de tiener opgroeit en haar of zijn innerlijke basis van regelmaat, sparen, eigenwaarde, gevoel van liefde en geborgenheid, langzamerhand aan het verliezen is, door alleen tijd door te brengen in de buitenwereld, terwijl juist die innerlijke wereld van blijdschap om de kleine dingen, tevredenheid, liefde voor zichzelf, eigenwaarde, uit het oog gaan verliezen.
Het leven brengt niet alleen leuke en blije gebeurtenissen, maar ook veel teleurstellingen. Hoe meer je leeft voor en met de buitenwereld, hoe meer je jezelf verliest, waardoor teleurstellingen plotseling hard aankomen. Alles is relatief. Vrienden komen en vrienden gaan. Er is geld en het kan ook zomaar tegenzitten.
Wat als er een bepaalde stabiliteit wegvalt? Je hebt jaren gestudeerd (wat veel geld en tijd heeft gekost) en je kunt niets vinden in die branche. De enige optie is uitwijken naar iets anders, maar dat is niet iets waar je zolang voor geleerd hebt en verdient ook veel minder dan je had verwacht. Je had alles voor jezelf al uitgestippeld, dus de teleurstelling is groot dat je die plannen uit zal moeten stellen (misschien moet opgeven).
Na al die jaren studeren heb je jezelf beloofd de bloemetjes buiten te zetten, dat je mondjesmaat kan doen, omdat je nog met een behoorlijke studieschuld zit. Tot overmaat van ramp breekt er een virus uit dat je nog meer beperkt en wordt je compleet aangewezen op jezelf...
Je ouders zijn wel blij dat je nu vaker gezellig thuis bent, maar aangezien je altijd al op anderen aangewezen was, en je leven grotendeels afspeelde in de buitenwereld, ga je je, óndanks dat je nog gezelschap hébt van je ouders, eenzaam, gevangen en mislukt voelen. Je hebt niet bereikt wat je wilde. Er zijn geen vrienden meer om je heen. Er is niemand meer met wie je je prestaties kunt delen. Je kunt je niet meer verheugen op een uitje, vakantie, niets wat je nog interesseert.
Je zakt verder weg in een neerwaartse spiraal. Hebt geen zin meer om 's morgens op te staan. Het leven ziet er saai en doelloos uit. Je wordt lusteloos. Wat heeft het allemaal voor zin?
Als hooggevoelig, spiritueel mens, ben ik behoorlijk geschrokken van de statistieken van het CBS, dat in 2022, 1916 mensen een einde aan hun leven maakten. Bij jongeren onder de 30 jaar is zelfdoding de meest voorkomende doodsoorzaak. Van tieners die in 1970 overleden, was de doodsoorzaak door ongelukken veel groter, terwijl dat percentage nu veel minder is.
Het is té erg dat jonge mensen al geen uitweg meer zien. M.i. heeft dit alles te maken met de sterk veranderende wereld. In de jaren '60, '70, waren jongeren over het algemeen gelukkiger. Waren veel meer tevreden met wat ze hadden en kregen een totaal andere opvoeding mee. We werden grootgebracht in een gezin waarvan de moeder altijd thuis was. Je kwam nooit thuis in een leeg huis. We kregen strakke normen en waarden mee. Vader's wil was wet en was je het er niet mee eens, jammer dan. Later zal je ons dankbaar zijn. En dat besef ik nu wel degelijk!
Waar het om gaat is dat je in de loop der jaren door constante verbinding met de buitenwereld, je innerlijke (licht) verbinding kwijtraakt. Je innerlijke verbinding met de grote lichtbron, die je voorziet van alle geluk en blijheid die je nodig hebt, zónder een overdaad aan spullen, maar aan een overdaad van die innerlijke blijheid. Al is de buitenwereld nog zo hard of krijg je heel veel teleurstellingen te verwerken, zolang je verbonden blijft met je innerlijke licht, zal je teleurstellingen steeds sneller verwerken. Zal je steeds sneller na het vallen weer opstaan.
Je eigen innerlijke licht, die automatisch verbonden is met het positieve en de kracht (wilskracht) heeft om door te gaan en te relativeren, zal altijd licht aan het einde van de donkere tunnel zien. Jij zelf bent degene die dat licht laat branden door blij te kunnen zijn met de kleine dingen. Door te genieten van de kleine dingen.
Stel jezelf de vraag wanneer je voor het laatst een binnenpretje had? Wanneer je voor het laatst dat échte gevoel van een gelukstrilling had? Wanneer heb je voor het laatst de boel de boel gelaten om eens die heerlijke strandwandeling te maken? Wanneer heb je voor het laatst in het hier en nu geleefd? Er niet mee bezig geweest wat er morgen weer op je agenda staat? Wanneer heb je voor het laatst de tijd uit het oog verloren?
Door je bewust te zijn van je innerlijke zelf, ga je ook makkelijker met anderen om. Weet je waar je blij van wordt. Weet je wat voor jou belangrijk is! Omgaan met gelijkgestemden zorgt ervoor dat je jezelf kunt zijn en je niet hoeft aan te passen. Als je voelt dat een vriend of vriendin jou niet of niet meer dat éigen gevoel geeft, en je op je tenen moet lopen, bang om iets verkeerds te zeggen, neem dan afstand. Het kóst je dan alleen maar energie inplaats dat je er energie van krijgt.
Zonder dat je het zelf beseft, heb je er nooit bij stilgestaan je te verdiepen in je zélf kennis... Wát maakt jou zo'n mooi individu? Zo uniek?
Ik weet dat het simpel klinkt 'jezelf zijn', maar denk er maar eens over na hoe vaak het gebeurt dat je je aan situaties of mensen moet aanpassen. Dat je je bij iemand of ergens niet op je gemak voelt. Elk mens wordt 'gevormd' in zijn of haar leven. Dat begint al heel vroeg in je leven. Denk alleen al eens aan alle regels die je als mens krijgt opgelegd. Maar alle regels die je na moet leven, wil nog niet zeggen dat je jezelf moet kwijtraken!
Maar hóe blijf je nou dicht bij jezelf en bescherm je jouw innerlijke licht?
- Vermijd toxische relaties.
- Zorg ervoor dat je in je eigen kracht blijft door meditaties (Je Hogere zelf)
- Als buiten je verplichtingen iets niet goed voelt of tegenstaat, níet doen!
- Jaag je dromen na! En luister niet naar tegenargumenten van anderen. Meestal duidt dit alleen op jaloezie.
- Neem beslissingen nooit met je ego, maar luister naar je gevoel.
- Vóórdat je een verplíchte afspraak hebt waar je tegenop ziet, vraag aartsengel Michaël om zijn blauwe, beschermende mantel van licht om je heen.
- Voel je je na een interactie met iemand leeg en uitgeput, reinig jezelf met witte salie. Laat de rook langs je lichaam glijden, waardoor negatieve energie wordt geëlimi- neerd.
- Reserveer in een drukke agenda 'priority-time' voor jezelf. Die tijd voor jezelf houdt niet in dat je afspraken moet maken, maar een avondje of uurtje doorbrengen met alleen jezelf, zodat je leert weer je eigen 'ik' te ervaren. Waar geniet je van! En wat is er nodig om het negeren van verdriet, angst, problemen op te kunnen lossen? Dat kan alleen om bij jezelf te zijn en te vóelen! Negeren lost niets op. Het ís er! Heb je het gevoel dat je moet huilen? Huil! Huilen is het genezen van je ziel. Ligt een probleem 'zwaar op je maag' en wéét je hoe je het opgelost wilt hebben, maar wordt je geleid door het ego van een ander? Los het op door te praten wat je voelt! Blijft de ander keihard op z'n strepen staan, neem afstand! Angst? Voor wát dan ook? Confronteer jezelf ermee en accepteer dat het er is en zoek desnoods hulp!
- Zoek vaker de natuur op!
* De groene natuur bevat meer zuurstof.
* Je serotonine level verhoogt.
* Het triggert primaire regio's van onze hersenen en psyche.
* Zintuigelijke stimulatie (zien, ruiken, horen en voelen).
* Het bevordert het gevoel van welbehagen en vermindert negatief denken.
* De zon brengt het vitamine D gehalte omhoog en helpt je hormonen te optimali- seren.
- Door introspectie kom je al je eigen facetten tegen, die diep in jou liggen opgesloten. Leer jezelf kennen en reken af met zaken die jouw energie donker maken. Jouw innerlijk is Licht! Jouw innerlijk straalt van nature! Jouw innerlijk is van jóuw! Als je dicht bij jezelf blijft en wéét wie je bent, dat je blij wordt van dingen die jíj koestert, kan je jouw licht laten stralen! Laat níemand je dat afnemen!
Blijf ten álle tijden jezelf!
Een ander ís niet beter dan jij!
Zorg áltijd goed voor jezelf, want JIJ bent je beste vriend!
Liefs Kitty.
Reactie plaatsen
Reacties